Met de verloren wedstrijd in Brugge in het achterhoofd, niet zo lang geleden, ontving onze vriendenkring afgelopen woensdagavond de vrienden uit Roeselare.
Trainer Huyghebaert had dus een maand de tijd om een nieuwe taktiek te bedenken. Eentje die ons succes zou moeten opleveren.

Net als in Brugge, kon afgevaardigde Braeckevelt twaalf identiteitskaarten verzamelen. In doel kreeg Van Eeckhout die verwikkeld zit in een bikkelharde concurrentiestrijd met Raes, eindelijk zijn kans. De experimentele viermansdefensie Janssens – Beyen – Berg – Billiau moest het aantal tegengoals proberen te beperken. Centraal op het middenveld konden Goldberg en Cordier rekenen op de steun van vrijetrapspecialist Debeuckelaere. Onze doelman in Brugge kon zijn polyvalentie tonen door rechts op het middenveld voor gevaar te zorgen. Op links werd Sanders geposteerd en voorin als enige spits: Boterberg.

De wedstrijd werd opgang gefloten door Bart Zeebroek, bijgestaan door Manfred Brengman en Brecht Devriese.
Enkele minuten na het eerste fluitsignaal was het al raak voor Oostende. Een snelgenomen korte hoekschop door Debeuckelaere werd door Sanders voor doel gebracht. Boterberg stond alweer op de juiste plaats en werkte koeltjes af: 1-0. Roeselare was compleet verrast maar trok in de aanval. Meermaals werd onze goalie bijgestaan door het doelhout. “De keeper kent zijn goal”, klonk het vol vertrouwen. Roeselare bleef komen en doelpunt bleef dan ook niet uit. Van Eeckhout moest zich een eerste keer omdraaien. 1-1: verdiend.

Het was een aangename wedstrijd met plots kansen aan beide kanten. Sanders werd de diepte ingestuurd op links. Die zette voor met links. Het leek een plukbal voor de keeper… Of toch niet, want hij moest de bal ongelukkig lossen waardoor deze in doel belandde. Een owngoal dus: 2-1. Beide ploegen waren door het hoge tempo van in de beginfase een beetje op hun adem getrapt. Het spel verwaterde. We leken af te stevenen op een 2-1 ruststand tot Boterberg daar plots anders over besliste. Vanaf de middencirkel kon hij oprukken naar doel. Zoals de zee voor Mozes gingen de verdedigers opzij voor Boterberg. Hij werkte perfect af: 3-1.

Na de rust waren beide ploegen iets voorzichtiger met minder doelkansen tot gevolg. De wedstrijd kwam weer tot leven door een strafschop! Cordier haalde een tegenstrever neer in de zestien. Terecht gefloten door Zeebroek die samen met zijn assistenten trouwens met de perfecte leiding de match onder controle had.
De strafschop werd onhoudbaar binnentrapt: 3-2. Het werd spannend. Kort daarna volgende meteen de gelijkmaker. De spits van Roeselare werd goed aangespeeld en glipte zo door de buitenspelval. Met een mooie lob gaf hij Van Eeckhout het nakijken. 3-3.

Het spektakelstuk kende nog geen einde. Boterberg werd foutief afgestopt kort tegen de doellijn van de tegenstrever. Debeuckelaere schilderde de vrije trap magistraal op het hoofd van een volledig vrijstaande Sanders die de 4-3 binnenkopte. Wat de vorige keer in Brugge net niet lukte, lukte nu dus wel! Het supporterslegioen, onder leiding van de 11-weken oude Tine Boterberg, schreeuwde het uit van vreugde.

KVSOO leek de wedstrijd te kunnen uitspelen. Tot er na wat ‘geharrewar’ voor doel plots de gelijkmaker werd gescoord. Billiau kon de bal net niet van de lijn houden. Jammer!

De wedstrijd zat erop. De supporters konden tevreden zijn met het 4-4 gelijkspel, het was een aangename wedstrijd!

We bedanken natuurlijk De vriendenkring van Roeselare om op onze uitnodiging in te gaan en voor deze sportieve wedstrijd. Hopelijk kunnen we mekaar binnenkort nog eens treffen!

(3635 keer bekeken)